QUANDO AVREMO UN GIORNO SERENO (πότε θα κάνει ξαστεριά, poesia cretese)

 

Ma quando,

ma quando avremo un giorno sereno,
e quando finirà l'inverno,

e quando finirà l'inverno
per prendermi,
per prendere il fucile.

Per prendermi il fucile
e la bella cartuccera,
e scendere all'Omalós.

E salire sull'Omalós
sulla strada di Mussoura
a privare le madri dei figli.

A privare le madri dei figli,
e le mogli dei mariti
e a far sì che quei bambini piccoli

E a far sì che quei bambini piccoli
piangano senza più le madri,
quando avremo un giorno sereno.

ΠΟΤΕ ΘΑ ΚΑMΕΙ ΞΑΣΤΕΡΙΑ

Πότε θα κα-
πότε θα κάνει ξαστεριά,
ε πότε θα φλεβαρίσει,

πότε θα φλεβαρίσει,
να πάρω το -
να πάρω το τουφέκι μου

Να πάρω το τουφέκι μου,
την ομορφή πατρόνα,
να κατεβώ στον Ομαλό.

Να κατεβώ στον Ομαλό
στη στράτα τω Μουσούρω,
να κάνω μάνες δίχως γιούς.

Να κάνω μάνες δίχως γιούς,
γυναίκες δίχως άντρες,
να κάνω και μωρά παιδιά.

Να κάνω και μωρά παιδιά
να κλαιν δίχως μανάδες,
πότε θα κάνει ξαστεριά.

https://www.antiwarsongs.org/confronta.php?versions=1&ver=11877&id=5771&ver2=110600